یافته‌های فناوری و یافته‌های علمی امروز، جهان فردا را شکل میدهند.
این یافته‌ها هستند که ما را به فرداها می‌رسانند.
و اما سال ۲۰۱۸، کدام یافته‌ها و کشفیات را برای ما به ارمغان آورده است؟
در سال ۲۰۱۸ هوش مصنوعی در خط مقدم فناوری قرار داشت. علاوه بر عناصر دیجیتال، استفاده از هوش مصنوعی در درمان انواع بیماریها نیز به وفور دیده شد.
مطالعات ژنی نیز برای پر کردن شکاف‌های مسیر تکامل جانداران نیز یکی دیگر از مهم‌ترین تحقیقات سال گذشته بود.
با اینحال، بازی کردن با ژن‌ها خطر تخریب اکوسیستم را نیز دارد.
واضح است که این یافته‌ها و تحولات بحث‌های زیادی را با خود به همراه خواهد آورد.
این بسیار طبیعی است. زیرا هرچه ماشین‌‌آلات هوشمندتر و کارآمدتر می‌شوند؛ انسان‌ها بیکارتر می‌شوند.
با این حال، در سال گذشته پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیکی قابل توجهی صورت گرفت.
ما در اینجا برخی از مهم‌ترین این پیشرفت‌ها را با شما به اشتراک می‌گذاریم:
سال ۲۰۱۸ سالی است که واقعیت افزوده به سرعت گسترش یافت.
به عبارت ساده‌تر، واقعیت افزوده اطلاعات کامپیوتری را در دنیای واقعی به نمایش می‌گذارد.
این تکنولوژی شما را به یک جهان خیالی و جداگانه وارد می‌کند.
این تکنولوژی به جراحان، معماران و یا طراحان اجازه میدهد تا قبل از ایجاد و یا مداخله در چیزی نتیجه‌ی کار را ببینند.
کاربر این تکنولوژی می‌تواند در خیابان‌های کشوری دیگر قدم بزند.
حتی دانشجویان پزشکی می‌توانند به کمک واقعیت مجازی، یک بیمار مجازی را جراحی کنند.
همچنین با واقعیت مجازی می‌توان بافت زیر پوست بیمار را در یک فضای سه بعدی مجسم کرد. و یا می‌توان بنایی را که هنوز ساخته نشده است را تجسم نمود.
امروزه سهم این تکنولوژی در بازار ۱.۵ میلیارد دلار است؛ اما انتظار می‌رود که این سهم تا سال ۲۰۲۰ به ۱۰۰ میلیارد دلار برسد.
شرکت‌های بزرگ فناوری مانند اپل، گوگل و مایکروسافت، منابع مالی و انسانی زیادی را برای محصولات و برنامه‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده اختصاص میدهند.
در واقع دستگاه‌هایی که انواع بیماریها را به کمک جریان برق درمان می‌کنند دارای تاریخچه‌ی طولانی در پزشکی هستند.
به عنوان مثال باتری‌های قلب، کاشت حلزونی در گوش و یا تحریک مغزی عمیق برای بیماران پارکینسون و ….
اما آنچه که در سال ۲۰۱۸ متفاوت بوده است، تحریک عصبی واگ می‌باشد.
تحریک عصبی واگ یک عصب خاص را مورد هدف قرار میدهد، در حالی که داروها بر کل بدن اثر می‌گذارند.
بنابراین بدن نیاز به مبارزه با عوارض جانبی را نیز دارد.
این فناوری برای بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری دمانس (زوال عقل) و بیماری‌های خود ایمنی نیز قابل استفاده می‌باشد.
همچنین دردهای میگرن و سردرد را کاهش میدهد.
گوشت تولید شده در آزمایشگاه
انتظار می‌رود جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۱۰ میلیارد افزایش یابد. در نتیجه دست‌یابی به تغذیه و امنیت غذایی اهمیت زیادی پیدا خواهد کرد. تنها راه چاره ایجاد یک سیستم غذایی پایدار می‌باشد.
حال ما در مورد تولید یک ماده ی مغذی جایگزینی که آسیبی به محیط زیست وارد نمی‌کند صحبت خواهیم کرد: گوشتی که در آزمایشگاه تولید می‌شود…
گوشت به دست آمده از سلولهای تولید شده در آزمایشگاه باعث تبدیل یک رویا به حقیقت شده است.
بسیاری از کشورها از جمله ایالات متحده‌ی آمریکا و اسرائیل، در زمینه‌ی تولید محصولات گوشت دامی، مرغ و غذاهای دریایی در آزمایشگاه از سلولهای بنیادی، در حال فعالیت هستند.
و اما این کار چگونه ممکن است؟ در ابتدا از عضله‌ی حیوان نمونه‌ای گرفته می‌شود و سلولهای بنیادی از بافت جمع‌آوری آن می‌شوند. از این سلول‌ها فیبرهای اولیه ایجاد می‌شود. سپس این فیبرها ترکیب و تشکیل عضله را میدهند.
این گوشت نوعی گوشت خالص در نظر گرفته شده است.
انتظار می‌رود این گوشت بتواند پس از برطرف شدن نگرانی‌ها در مورد طعم و قیمت، با گوشت واقعی رقابت کند.
امروزه دستیارهای دیجیتالی می‌توانند ما را قانع کنند که یک انسان هستند.
آیا شما فکر می‌کنید که آن‌ها می‌توانند آگاهی و احساسات یک انسان را داشته باشند؟
دستیارهای دیجیتالی مانند الکسا و سیری از نرم‌افزار گفتار پیشرفته استفاده می‌کنند تا بتوانند درخواست شما را درک کنند و به شما پاسخ دهند. چنین سیستم‌هایی در ابتدا باید آموزش داده شوند. زیرا این سیستم‌ها قابلیت آموختن دارند.
و اما در این زمینه قدم بعدی چه خواهد بود؟ دستیارهای نسل جدید قادر خواهند بود اطلاعات خام را از منابع بی‌شمار جمع‌آوری و با شما در هر زمینه‌ای بحث کنند.
چنین سیستمی به پزشکان آینده کمک خواهند کرد تا به سرعت به نتیجه‌ی یک تحقیق پیچیده دست یابند و سپس دربا‌ره‌ی پروتکل درمان خاصی به نتیجه برسند.
سلولهای دارویی قابل جای‌گیری در بدن!
بسیاری از افراد مبتلا به دیابت چند بار در روز مجبور به اندازه‌گیری قند خون خود برای تامین انسولین مورد نیاز بدنشان هستند.
ایمپلنت‌های سلولهای پانکراس می‌توانند این فرآیند طاقت‌فرسا را غیر ضروری کند.
به‌طور مشابه ایمپلنت سلول می‌تواند یک روش درمان جدید برای بیماری‌هایی مانند سرطان، نارسایی قلب، هموفیلی، گلوکوم و بیماری پارکینسون و … باشد.
با این حال در این زمینه نیز مشکلاتی وجود دارد. زیرا در آزمایشات بر روی این نوع درمان، پایایی و قابل اطمینان بودن روش اثبات نشده است. ولی از طرفی نیز علائم تشویق کننده و امید بخش می‌باشند.
مضمونتان از نظر علمی مفید و عالیه .
مرسی لطف دارید